Deklinacja słaba:
Należą do niej przede wszystkim rzeczowniki rodzaju żeńskiego oraz niewielka ilość rzeczowników rodzaju męskiego.
Charakterystyczna dla tej odmiany jest końcówka „– n” lub „-en” oraz brak przegłosu w liczbie mnogiej.
Odmiana mocna:
Do tej deklinacji należy większość rzeczowników rodzaju męskiego, nijakiego oraz około 30 rzeczowników rodzaju żeńskiego (dieTochter, die Nacht).
Charakterystyczną dla tej odmiany jest końcówka „-s” lub”-es” w 2 przypadku l.poj dla rodzaju męskiego i nijakiego oraz końcówki „-e”, „-er”, „-s” lub brak końcówki w liczbie mnogiej.
Deklinacja mieszana:
- w przypadku deklinacji mieszanej nie występują przegłosy w l.mnogiej
- wg deklinacji mieszanej odmieniają się tylko rzeczowniki r. męskiego i nijakiego
- rzeczowniki otrzymują w dopełniaczu l.poj. końcówkę -es, a w mianowniku l.mnogiej końcówkę -(e)n
- rzeczowniki zakończone na -or, np. der Doktor, der Motor
- rzeczowniki zakończone na -um, -ium, np. das Datum, das Laboratorium