Rodzajniki oraz wymowa.

Hej.
Po raz pierwszy zakladam nowy temat, z gory za Niego przepraszam,
ale naprawde potrzebuje pomocy.
Otoz, ten moj problem polega na tym, ze niewiem jak zaczac nauke rodzajnikow.
Slyszalam ze trzeba sie wykuc tych wszystkich rzeczownikow(ILE TEGO JEST!!)..
Czy to naprawde, kazde slowko trzeba znac na pamiec?? Nie ma jakies jednej
reguly/sposobu na te rodzajniki??...
Moglby mi ktos to wytlumaczyc?? Bylabym bardzo wdzieczna...

Aaa, i jeszcze ciekawi mnie jedna rzecz.
Bo gdy zaczelam sie uczyc wymowy(z tydzien temu), sluchajac tez roznych tekstow, a to z piosenek a to z ksiazki/plyty, i zauwazylam, ze jest niby regula, jak kazda gloske sie wymawia po polsku, ale jednak gdy ktos mowi po Niemiecku, nie zawsze np. gloske "ch" czyta sie jako "ś". Czasem czyta sie normalnie CH a czasem ś. Nie chodzi tutaj tylko o "ch" ale ogolnie, o kazda gloske. Czy wkoncu istnieje taka regula/ze NAPEWNO sie to wymawia tak, a nie inaczej, w kazdym wyrazie? czy o co tutaj chodzi? a moze kiedy literka jest na koncu, czyta sie inaczej, niz kiedy jest po srodku wyrazu??

P.S- samodzielnie ucze sie tego jezyka, wiec od razu mowie, ze jestem jak narazie zielona w tych sprawach, i naprawde bylabym wdzieczna, gdyby ktos zechcial pomoc.
Lila.

-nieme "h" przeważnie przed l, m, n, r
-ai, ei jak ai
-äu, eu jak oi
-au jak au
-spółgłoski dźwięczne b, d, g wymawia się bezdźwięcznie w wygłosie p, t, k oraz w końcu rdzenia w połączeniu z przyrostkiem lich, lein, ling, nis, bas, sam, sal
-twarde ch po a, o, u, au
-miękkie ch po e, i, ä, ë, ö, ei , ai, eu, äu, l, r, n, w przyrostku chen
-w wyrazach z greckiego wymawia się jak k w nagłosie i śródgłosie
-chs jak ks
-jeśli po ch występuje s (sam, st, ste) każdą spółgłoske wymawia się oddzielnie
-h jak h w nagłosie przed samogłoską
-ph, v jak f w nagłosie przed samogłoską
-qu jak kw w nagłosie przed samogłoską
-v jak w w wyrazach pochodzenia obcego
-s jak z w nagłosie przed samogłoską, w sródgłosie miedzy dwiema samogłoskami oraz po spółgłosce l, m, n, r
-s jak s w nagłosie (z wyj. sp, st), w sródgłosie przed spółgłoską, w wygłosie
-ß, ss jak s
-sch jak sz
-sp jak szp w nagłosie
-st jak szt w nagłosie
-tsch jak cz
-z, tz jak c
-ä jak e
-ö jak e
-ü takie jak by "y"

sorka
-miękkie ch po e, i, ä, ü, ö, ei , ai, eu, äu, l, r, n, w przyrostku chen

O wymowie chyba już Ci wystarczy to, co napisał Blade. A co do rodzajników to trochę tak, jak po polsku: nie ma żelaznych reguł co do wszystkich rzeczowników, ale są jakieś reguły... A czy trzeba się uczyć rodzajników? Zawsze możesz powiedzieć "duża sklep" i "wsiadłam do dużych samochód", ale żeby być poprawną, to zmartwię Cię - trzeba się trochę wykuć...:)
Ale od czego są reguły, które, jak wynikło z mojego "badania", sprawdzają się w około połowie słówek.
Zawsze funkcjonuje (końcówki):
-tät = die
-keit/heit = die
-ung = die
-zdrobnienie -chen = das, np. das Brötchen, das Mädchen
np. die Übung, die Einsamkeit itd...

Nie zawsze funkcjonuje (ale często):
-e = die , np. die Panne, die Menge, die Decke, die Fahne, die Flagge (ale DER Glaube)
-en = der, np. der Laden, der Boden (musisz myć pewna, że to nie liczba mnoga, bo ta też często kończy się na -en; l. mnoga ma oczywiście zawsze rodzajnik die)

Ale wiesz co? Mnie nauka rodzajników sprawia dużo mniej problemów, niż przypuszczałem, więc może nie będzie tak źle...!