proszę o pomoc, przetłumaczyłam tyle w ciągu 2h, już nie mam więcej siły, a i tak pewnie mam tam same błędy...
Heute ist etwas Ungewo:hliches. Wir haben eine neue Mitschu:lerin bekommen: Ina. Sie ist unsere Altergenosse und ist sehr sympathisch. Fru:her ging sie zur integrative Schule. Sie sagt, dass sie jejener a:nderte, weil sie neue Leute kennenlernen und das ho:her Lehreniveau haben wollte. Ina fahrt im Rollstuhl. Unsere Klassenlehrerin bat uns, damit wir fu:r sie nett wa:re, weil sie besonder Person in der Klasse ist.
Ich habe Hoffnung, dass sie sich gut mit uns fu:hlen ha:tte und ko:nnte an unsere Hilfe za:hlen.
Ehrlich gesagt, ich erhoffte mich, dass ich ingerdwann mit Behinderte zur Klasse ginge. Ich dachte immer, dass die kranke Leute im Haus oder in der Spezialschule lernen. In meiner Schule ist doch keinen Aufzug und keine Griffe in der Toilette. AuBerdem haben wir sehr hoche Tische in einem Mensa!
a po polsku:
Dziś stało się coś niezwykłego. Dostaliśmy nową uczennicę: Inę. Ona jest w naszym wieku i jest bardzo sympatyczna. Wcześniej chodziła do szkoły integracyjnej. Powiedziała,że zmieniła szkołe, bo chciała poznać nowych przyjaciół oraz mieć wyższy poziom nauki. Ina jeździ na wózku inwalidzkim. Nasza wychowawczyni prosiła, abyśmy byli dla niej mili, gdyż jest wyjątkową osobą w klasie.
Mam nadzieję, że będzie się czuła z nami dobrze i że zawsze będzie mogła liczyć na naszą pomoc.
Szczesze mówiąc, nie spodziewałam się, że kiedykolwiek będę chodziła do klasy z kimś niepełnosprawnym, zawsze myślałam, że chorzy uczą się w swoich domach lub w specjalnych (dostosowanych) szkołach. przecież w naszej szkole nie ma windy, specjalnych uchwytów w toalatach, a w stołówce są bardzo wysokie stoły. Mam nadzieję, że to się zmieni. Przecież Ina chce się czuć swobodnie!
Mimo, że dzisiaj krótko rozmawiałam z Iną, uważam, że jest bardzo mądrą dziewczyną. Podoba mi się w niej to, że jest bardzo wytrwała i cierpliwa. Chciałabym sie tego od niej nauczyć. Może zgodzi się siedzeć ze mną w jednej ławce?! bardzo bym tego chciała...ona ma w sobie tyle optymizmu...
Uważam, że trzeba mieć wielką odwagę, żeby chcodzić do szkoły ze zdrowymi rówieśnikami. Mam jednak nadzieję, że moja klasa będzie życzliwa i pomocna dla Iny. Byłoby mi przykro, gdyby ktoś ją wyśmiewał, przecież to nie jej wina, że jest niepełnosprawna.
Jutro może napiszę coś więcej o Inie. Teraz idę spać, bo już bardzo późno, a rano muszę wcześnie wstać...
Bardzo proszę o pomoc.