wiem że du tego jest i dlatego sama nie dałam rady :/
Als Schauspieler bezeichnet man Personen, die mit den Mitteln der Sprache, der Mimik und Gestik/Pantomimik etwas anderes als sich selbst – in der Regel eine andere Person – leibhaftig verkörpern. Im Alltagsverständnis werden meist solche Personen als Schauspieler aufgefasst, die der schauspielerischen Tätigkeit regelmäßig (beruflich oder als Hobby), in einem bestimmten institutionellen Rahmen (nämlich in einem Theater oder vor einer Kamera), mit einem künstlerischen Anspruch sowie auf der Grundlage ausgiebiger Übung oder sogar einer speziellen Ausbildung nachgehen und sich dabei nach einer vorgeschriebenen Anweisung (Rolle, Drama, Drehbuch) richten. Doch sind alle diese Zusatzbedeutungen des alltäglichen Verständnisses keineswegs zwingend.
Maja Ostaszewska wurde am 3. September in Krakau geboren. Sie ist die Tochter des Musikers Jacek Ostaszewski. Sie schloss 1996 ihre Schauspielausbildung an der Staatlichen Schauspielschule PWST Krakau ab. Seit der Beendigung ihres Studiums arbeitet sie vor allem am Warschauer Teatr Rozmaitości, wo sie mit den Regisseuren Krystian Lupa, Krzysztof Warlikowski und Grzegorz Jarzyna zusammenarbeitet.
Noch während ihrer Schauspielausbildung spielte sie 1993 eine kleine Rolle in Steven Spielbergs Schindlers Liste. Ihr eigentliches Filmdebüt hatte sie 1997 mit dem Fernsehfilm Przystan. Für diese Rolle erhielt sie gleich den Preis der besten Schauspielerin auf dem Polnischen Filmfestival 1998 in Gdynia. Diesen Erfolg konnte sie mit der Rolle der Nonne Leonia an der Seite von Andrzej Seweryn und Zbigniew Zamachowski in Teresa Kotlarczyks Film Prymas über das Leben von Kardinal Stefan Wyszyński im Jahr 2000 wiederholen. Neben der Kino- und Theaterarbeit tritt sie auch in Fernsehserien auf. Seit dem 11. August 2007 ist sie Mutter eines Sohnes.
Otwarty dom, ciekawi ludzie , specyficzne podejście rodziców sprawiło, że Maja zaczęła fascynować się teatrem. Począwszy od przedstawienia "Alicja w Krainie Czarów" z teatru Groteska po "Braci Karamazow", reżyserowanych dla teatru Starego przez Krystiana Lupę magia sceny podziałała tak silnie na jej wyobraźnię, że postanowiła spróbować sama być jej częścią.
Do krakowskiej szkoły teatralnej dostała się za drugim razem. Jeszcze w trakcie studiów otrzymała Grand Prix Festiwalu Szkół Tetralnych za rolę generałowej w "Płatonowie" Krystiana Lupy. Uczyła się na spektaklach Jarockiego, Grzegorzewskiego czy Wajdy.
Po studiach związała się z warszawskim Teatrem Dramatycznym, potem z krakowskim Starym, stołecznym Teatrem Rozmaitości, by w 2000 r. podpisać angaż w Teatrze Narodowym. Pierwszą dużą rolę filmową zagrała w "Przystani" (1997) Jana Hryniaka. Choć film nie trafił do normalnej dystrybucji przyniósł młodej aktorce nagrodę na festiwalu w Gdyni.
Udział w debiutanckim przedsięwzięciu Łukasza Barczyka "Patrzę na ciebie, Marysiu" (1999), emitowanym w II programie TVP został fantastycznie przyjęty zarówno przez widzów jak i krytyków, jednak kolejny wspólny materiał "Realistique" nie doczekał się emisji ze względów finansowych. U Teresy Kotlarczyk w "Prymasie. Trzy lata z tysiąca" (2000) zagrała siostrę Leonię, zakonnicę, która donosiła na Prymasa. Wraz z reżyserką zdecydowała, by w żaden sposób nie bronić tej postaci, która czyniła zło powodowana strachem.
Maja kocha zwierzęta - ma 2 koty i jest wegetarianką. Od lat walczy o prawa zwierząt i propaguje wegetarianizm w organizacji Viva! Akcja dla zwierząt. Wierzy, że wegetarianizm to jedyny sposób, by naprawdę pomóc zwierzętom. Kieruje nią współczucie, ale często mówi również o zdrowotnych aspektach wegetarianizmu - dzięki temu, że nie je mięsa ma wspaniałą sylwetkę i żadnych kłopotów ze zdrowiem.
Maja swoim wizerunkiem pomaga nagłaśniać krzywdę, która dzieje się zwierzętom. Chętnie udziela również wywiadów na temat praw zwierząt. Od początku jest twarzą kampanii Vivy! "Nie w moim imieniu", której celem jest skreślenie konia z listy zwierząt rzeźnych. Broniąc koni wystąpiła na wielu spotkaniach i demonstracji. Obecnie Viva! przygotowuje się do wydania zeszytu z wegetariańskimi przepisami Mai.
To przegląd najważniejszych (jak do tej pory) dokonań artystycznych Mai Ostaszewskiej. Aktorki, która używając subtelnych środków wyrazu potrafi uwiarygodnić i urzeczywistnić każdą odgrywaną przez siebie postać. A jaka prywatnie jest Maja? Nie opowiada zbyt wiele o swoim życiu, może dlatego, bo podobno gdy aktor mówi za dużo o sobie traci wiarygodność, a może po prostu dlatego, by zostawić coś dla siebie. Dzięki temu pozostaje wciąż dla widzów tajemnicą i dobrze, bo jak twierdził T. Mann: "tajemnic się nie rozwikłuje" i na tym polega ich magia!
"Wybitne zjawisko teatralne, odkryte ostatnio dla kina Młoda aktorka o dużej skali szczerości. Rzadkie połączenie różnych umiejętności: aktorskiego przeżywania i dystansu. Wierzy się jej, gdy gra i kiedy udziela wywiadów. Postać." -napisał o niej uzasadniając swoją nominację do Paszportów Polityki Tadeusz Sobolewski, a ja mam nadzieję, że te słowa będą zawsze aktualne, potwierdzane kolejnymi wspaniałymi rolami.