Dużo pytań - przypadki, przyimki, słaba deklinacja rzeczownika

Witam,
Od kilku dni zawzięcie uczę się języka niemieckiego, z którym dane było mi się spotkać w podstawówce, i tam też, w praktyce, dane było mi się z nim pożegnać na kilka lat. Pracuję z podręcznikiem "Alles Klar - Grammatik", który jest w mojej opinii bardzo przydatny, ale dla mnie niewystarczający. W trakcie pracy z nim, w mojej głowie zrodziło się kilka pytań, na które nie znam odpowiedzi i byłabym bardzo wdzięczna gdyby ktoś stąd mi pomógł mi je odnaleźć:

1) Czy "Sie" pisane dużą literą oznacza zarówno Pan, Pani jak i Państwo? Czy kiedy używam formy grzecznościowej, np. mówiąc "Gehen Sie eine Fluss entlang!" mogę zwrócić się do mężczyzny? I czy Niemcy naprawdę zawsze stawiają wykrzyknik po zdaniu w trybie rozkazującym?

2) Dziś rano próbowałam przetłumaczyć sobie na język polski piosenkę napisaną po niemiecku. Jest w niej kilka zdań, których konstrukcji nie rozumiem. Np. "Aufgestellt in Reih und Glied". Słowo "Reih" ma tu oznaczać szereg. Problem w tym, że "Reih" szeregu nie oznacza. Szereg po niemiecku to "Die Reihe". Czy ten brak literki "e" to wynik tego, że autor próbował zmieścić się w melodii czy też zaszła tu inna zależność? Czy w niemieckiej poezji można, w razie potrzeby, przekręcać słowa tak jak w naszej? Czy z tego powodu rzeczownikom w tym zdaniu brak rodzajników? Nie mogę też znaleźć pasującego tłumaczenia dla słowa "Glied". W angielskim, dosłownym przekładzie tej piosenki nie ma wyrazu "członek" ani żadnego pochodnego od "członka" - bo tak podpowiada mi słownik. Nie pasuje to z resztą do kontekstu.

3) Dalej ta sama piosenka. Zdania "hatte mir kein Herz gefasst" oraz "packte mich ihr Klang so tief" są dla mnie trochę jak worki, do których ktoś wrzucił losowe słowa. Generalnie nie bardzo rozumiem kiedy mówimy mir, dir itd., a kiedy sięgamy po mich, dich, sich. Wydawało mi się, że "mir" znaczy zawsze "sobie", a "mich" znaczy zawsze "mnie" (pomijam w tym pytaniu czasowniki z wbudowanym "sich"), ale wydaje mi się, że gdzieś w książce (teraz nie mogę tego znaleźć) widziałam zdania, które przeczą tej teorii. Jest jeszcze zdanie "und ich folgte ihrem Laut". Z tego co rozumiem został tutaj zastosowany Dativ, który odpowiada na pytania "komu? czemu?". W zdaniu, o ile dobrze je tłumaczę, jest jednak pytanie "kim? czym?", bo "I podążyłem jej dźwiękiem". Kim? Czym? -Dźwiękiem. Czy mam zatem rozumieć, że funkcję narzędnika w języku niemieckim pełni celownik? Czy miejscownika też? Pytam oczywiście o zdania, w których brak jest narzucających przypadek przyimków.

4) Kolejne zdanie to: "schnell vergaß ich Ruhm und Geld". Nie jestem pewna czy powinno się to tłumaczyć jako "szybko zapomniałem o sławie i pieniądzach" - a jeśli tak, czemu brak tu przyimka? - czy też jako "szybko zapomniałem sławy i pieniędzy", co też trochę nie pasuje mi do kontekstu, ale zdaje się, że w związku z tym, że brak w tym zdaniu rodzajników (zapewne ze względu na to, że sława i pieniądze są niepoliczalne [?]), zdanie to może być Akkusativ'ie - to też w zasadzie bardziej pytanie niż stwierdzenie. Podobną sytuację spotkałam tu, na tym forum. "Benutzung der Gartenhütte und der Sitzecke vor dem Haus" jako "Korzystanie z chatki ogrodowej oraz kącika siedzącego przed domem". Widzę przyimek "z" w polskiej wersji tego zdania, nie widzę go w niemieckiej. Dlaczego go brakuje?

5) Ostatnie moje pytanie dotyczy słabej deklinacji rzeczowników. Wedle podręcznika, który posiadam, i o którym pisałam wyżej, deklinacji tej podlegają tylko rzeczowniki rodzaju męskiego, w internecie zaś dowiaduję się, że dotyczy ona głownie rzeczowników żeńskich, a tych męskich, które odmieniają się "słabo" jest zaledwie garstka. Kto ma rację? W moim podręczniku jest błąd?

PS. Z góry bardzo dziękuję za pomoc. Jeśli kogoś to interesuje, piosenka, o której pisałam, nazywa się "Die Trommel" i śpiewa ją zespół Subway to Sally.

Test.
Die höfliche Form der Anrede ist die dritte Person Plural Sie usw., die immer großgeschrieben wird. Dieses Sie wird sowohl für eine einzelne Person als auch für mehrere Personen verwendet.
Test.

Dziękuję za odpowiedź na pierwsze pytanie :)

1) nie do końca.
2) jakiego słownika używasz?

Na przemian internetowego Pons'u oraz bab.la

Czy użyłaś w tym przypadku?
Oba słowniki podają tłumaczenie "rzeki" (chyba o rzekę ci chodzi?) właściwie.

Nie mów mi przypadkiem teraz o literówkach, bo minęło kilka dobrych godzin od publikacji.

Nie. "Rzekę" pisałam z pamięci. Dopiero teraz sprawdziłam ją w słowniku i widzę, że źle zapamiętałam rodzajnik.

Hm...
To może pytanie 2) wreszcie skonfrontujesz z używanymi przez ciebie przemiennie słownikami?
Wtedy będzie ono zbędne, i ułatwi dalsze odpowiedzi.

das Glied:
https://pl.bab.la/slownik/niemiecki-polski/glied
https://pl.pons.com/tłumaczenie/niemiecki-polski/Glied

die Reihe:
https://pl.pons.com/tłumaczenie?q=Reihe&l=depl&in=&lf=de
https://pl.bab.la/slownik/niemiecki-polski/reihe

Nie widzę tu odpowiedzi na moje pytanie. Oba słowniki nie znają słowa "Reih".

Fakt.
W ten sposób nigdy nic nie znajdziesz.
Ja to robię tak:
- wklepuję bezmyślnie "Reih und Glied"
... i co się okazuje?

Przykład z polskiego może niezbyt szczęśliwy:
"wziąć nogi za pas".
Każdy obcokrajowiec połamie sobie na tym zęby, gdy powpisuje do słownika osobne słowa.
Trybisz mój sposów myślenia?

btw. oba słowniki mają odpowiedź na pytanie 2).

Wygląda na to, że przez cały czas bazowałam na błędnym założeniu, że jeśli gdziekolwiek w słowniku wystąpi słowo "Reih" to ten słownik mi je pokaże. Dziękuję, teraz będę sprawdzać niemieckie zdania również w taki sposób.

Proste było, prawda?

Nie obrażaj się za to, co teraz napiszę, proszę!
W słownikach nie znajdziesz takich rzeczy, jak Reih, Hause, Bäre, Stirne, Fleiße, Schweiße i wielu, wielu innych.
To "objawienie" przychodzi dopiero po intensywnej lekturze po niemiecku.

Jeżeli masz ochotę na więcej, to zapraszam na jutro. Po nocach się nie uczę. (tak sobie kiedyś powiedziałem...)

Dlatego właśnie czekam, aż przyjdzie do mnie książka napisana po niemiecku (oczywiście nie dzisiaj, o 22:10) - nieambitna, bo na rozgrzewkę. Dobrej nocy, jeszcze raz dziękuję.

Warum in die Ferne schweifen?

Nie musi być oczekiwana książka, która dopiero przyjdzie. Czytać można wszędzie i wszystko.
Na przykład:

Gebrüder Grimm
Die Sterntaler
Es war einmal ein kleines Mädchen, dem war Vater und Mutter gestorben, und es war so arm, daß es kein Kämmerchen mehr hatte, darin zu wohnen, und kein Bettchen mehr hatte, darin zu schlafen, und endlich gar nichts mehr als die Kleider auf dem Leib und ein Stückchen Brot in der Hand, das ihm ein mitleidiges Herz geschenkt hatte.
Es war aber gut und fromm.
Und weil es so von aller Welt verlassen war, ging es im Vertrauen auf den lieben Gott hinaus ins Feld. Da begegnete ihm ein armer Mann, der sprach:
»Ach, gib mir etwas zu essen, ich bin so hungerig.«
Es reichte ihm das ganze Stückchen Brot und sagte:
»Gott segne dir's«, und ging weiter.
Da kam ein Kind, das jammerte und sprach:
»Es friert mich so an meinem Kopfe, schenk mir etwas, womit ich ihn bedecken kann.«
Da tat es seine Mütze ab und gab sie ihm.
Und als es noch eine Weile gegangen war, kam wieder ein Kind und hatte kein Leibchen an und fror: da gab es ihm seins; und noch weiter, da bat eins um ein Röcklein, das gab es auch von sich hin. Endlich gelangte es in einen Wald, und es war schon dunkel geworden, da kam noch eins und bat um ein Hemdlein, und das fromme Mädchen dachte:
»Es ist dunkle Nacht, da sieht dich niemand, du kannst wohl dein Hemd weggeben«,
und zog das Hemd ab und gab es auch noch hin.
Und wie es so stand und gar nichts mehr hatte, fielen auf einmal die Sterne vom Himmel, und waren lauter blanke Taler; und ob es gleich sein Hemdlein weggegeben, so hatte es ein neues an, und das war vom allerfeinsten Linnen.
Da sammelte es sich die Taler hinein und war reich für sein Lebtag.