Der Park von X. (Piękne pokręcone drózki), voll Bäume und ein Platz, in dessen Miete eine Fontäne steht. Daneben steht ein junger Knabe, nach Augenmaß 17 Jahre. Der Junge halt einen Brotlaib und wirft den Tauben Brocken. Es weht stark. Der Junge steckt den Kopf in .
Die Blätter sind schon lange von dem Bäumen gefallen, eigentlich ist es absoluter Mittelpunkt des Winters. Der Schnee ist doch nicht da, letztens das Wetter spielt uns einen Streich. Es ist bewölkt, die Sonne versteckt sich Wolken.
Auf die Bänke sitzen alte Menschen, sie sprechen . In umgekehrter Seite der Fontäne spielt eiene kleines Mädchen sich, ca. 8 Jahre. Ihre Mutter setzt auf dem Bank und sieht auf sie aufmerksam.
_________________________________________________________________
Park im. X. Piękne, pokręcone dróżki, pełno drzew i plac, na środku którego stoi fontanna. Przy niej młody chłopak, na oko 17 lat. Chłopak trzyma bochenek chleba i rzuca kawałki gołębiom. Zawiało. Chłopak schował głowę w kołnierz kurtki.
Liście już dawno pospadały, właściwie to jest sam srodek zimy. Śniegu jednak nie ma, ostatnio pogoda płata nam figle. Jest pochmurno, słonce skryło się za chmurami.
Na ławkach siedzą starsi ludzie, rozmawiają mocno przy tym gestykulując. Po przeciwnej Strobie fontanny bawi się mała dziewczynka, jakaś 8 letnia. Jej mama siedzi na ławce i się jej uważnie przygląda.