1. Co czytamy po niemiecku inaczej niż po polsku?
niemieckie "s"
a) kiedy występuje na początku wyrazu - czytamy jak polskie "z" (z.B.: r Senf )
b) kiedy występuje przed spółgłoską - czytamy jak polskie "sz" (z.B.: e Straße )
c) kiedy występuje w środku wyrazu - czytamy po prostu jak polskie "s" (z.B.: s Ausland )
niemieckie "v" - czytamy jak polskie "f" (z.B.: r Vater )
niemieckie "z" - czytamy jak polskie "c" (z.B.: r Zug )
niemieckie "ä" - czytamy jak polskie "e" (z.B.: e Äpfel (Liczba mnoga od der Apfel))
niemieckie "ö" - czytamy jak uy razem (z.B.: Österreich )
niemieckie "ü" - czytamy jak iu razem (z.B.: über )
niemieckie "ß" - czytamy jak polskie "s" (z.B.: heißen , draußen )
2. Dyftongi, czyli dwie samogłoski wymawiane jako jedna głoska.
ai, ei, ay - czytamy jak aj (z.B.: zwei , s Ei ; r Main ; Bayern )
ie - czytamy jak długie i (z.B.: liegen , e Liebe )
äu, eu - czytamy jak oj (z.B.: Europa )
3. W języku niemieckim spółgłoski i samogłoski podwójne czytamy jak jedną głoskę
aa (z.B.: r Saal )
ee (z.B.: s Meer )
oo (z.B.: s Boot )
ss (z.B.: messen )
4. "Nieme h" - tak określa się "h", którego nie czytamy, ale za to wydłużamy samogłoskę stojącą przed nim
e Ruhe , froh , e Wahl , e Bühne , e Höhe
5. Inne
"sch" - wymawia się jak polskie "sz" (z.B.: schon )
"tz" - wymawia się jak polskie "c" (z.B.: r Schmutz )
"tsch"- wymawia się jak polskie "cz" (z.B.: s Deutsch )