No cóż, dość późno się zarejestrowałeś, ale miałam jeszcze coś do zrobienia i przedłużyłam pobyt przed PC:
Dwu-osobowa z o.o.
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której uczestniczy jedynie dwóch wspólników (udziałowców).
Dwu-osobowa spółka z o.o. prawnie nie jest odrębnie uregulowana, jednak uznana jest jako prawna forma spółki.
W praktyce występuje ona często jako spółka z o.o., której jedynymi wspólnikami są małżonkowie lub spółka z o.o., w której uczestniczą dwie spółki kapitałowe.
Z reguły obaj wspólnicy uczestniczą (w spółce) równorzędnie a ponadto działają jako zarządca.
Dwu-osobowa spółka z o.o. ma dlatego - mimo formy prawnej spółki kapitałowej - silny charakter osobowy.
Dla dwu-osobowej spółki z o.o. również obowiązuje zasada, że może być z niej wykluczony wspólnik, jeśli istnieje co do jego osoby jakiś ważny powód ku temu.
W umowie spółki jest stały zapis, że udział w spółce jednego z dwóch wspólników skonfiskowany jest bez jego zgody, jeśli istnieje co do jego osoby poważny powód ku temu.
W umowie spółki mogą być uzgodnione też inne regulacje wykluczające.
Wykluczenie następuje zasadniczo poprzez wniesienie przez spółkę z o.o. powództwa o wykluczenie danego wspólnika.
Szczególną cechą w dwu-osobowych spółkach z o.o. jest to, że przy ocenie, czy istnieje ważny powód, decydujące może być również niezgodne z obowiązkiem zachowanie się drugiego wspólnika.
Istnieje szczególna cecha głęboko sięgającego poróżnienia
Przy regularnych powodach likwidacji spółki z o.o. czynniki osobiste nie odgrywają zasadniczo żadnej roli.
Poza tym wyłączenie jednego wspólnika zasadniczo ma pierwszeństwo przed pozwem o likwidację. W tej formie prawnej spółki z o.o. całkiem szczególne znaczenie ma jednak pełna zaufania współpraca. Jeśli wspólnicy - zarządcy w dwu-osobowej spółce z o.o.są tak skłóceni, że współpraca pomiędzy nimi nie jest już możliwa, wtedy każdy może być odwołany z uwagi na ważny powód.
Decyzje wspólników zasadniczo podejmowane są na zgromadzeniu wspólników. W dwu-osobowej spółce z o.o. takie zgromadzenie nie jest wymagane, jeśli jeden z tych dwóch upoważniony jest przez drugiego do głosowania. To pełnomocnictwo może być udzielone ustnie i decydujący wspólnik nie musi o postanowieniu sporządzać żadnego zapisu (protokołu).