W języku polskim orzeczenie nie ma stałego miejsca w zdaniu, natomiast w języku niemieckim odmienna część orzeczenia znajduje się zawsze na drugim miejscu. Druga nieodmienna część orzeczenia stoi na końcu zdania i tworzy z pierwszą tzw. klamrę zdaniową:
Sie kauft ein Buch. Sie möchte heute einkaufen.
Sie kauft heute ein. Sie hat gestern eingekauft.
Miejsce dopełnień w zdaniu
• jeżeli dopełnienie w celowniku i bierniku występuje w formie rzeczownika to, dopełnienie dalsze stoi przed bliższym
podmiot + orzeczenie + rzeczownik w celowniku (komu?) + dopełnienie w bierniku (kogo? co?)
Sie zeigt der Frau das Haus. Daniela gibt dem Kind den Ball.
• jeżeli jedno z dopełnień występuje w formie zaimka osobowego, to stoi ono przed dopełnieniem w formie rzeczownika
podmiot + orzeczenie + zaimek osobowy w celowniku + rzeczownik w bierniku
Sie zeigt ihr das Haus. Daniela gibt ihm den Ball.
lub
podmiot + orzeczenie + zaimek osobowy w bierniku + rzeczownik w celowniku
Sie zeigt es der Frau. Daniela gibt ihn dem Kind.
• jeżeli oba dopełnienia występują w formie zaimków osobowych, to dopełnienie w bierniku stoi przed dopełnieniem w celowniku
podmiot + orzeczenie + zaimek osobowy w bierniku + zaimek osobowy w celowniku
Sie zeigt es ihr.
Daniela gibt ihn ihm.