Forma przeszła trybu przypuszczającego w języku niemieckim

Tryb przypuszczający Konjunktiv II występuje w dwóch czasach:

w czasie teraźniejszym (Konjunktiv II Imperfekt)

oraz

czasie przeszłym (Konjunktiv II Plusquamperfekt)

Te skomplikowanie wyglądające nazwy zostały przedstawione nie bez powodu. Prezentują one bowiem, która forma czasownika jest podstawą w tworzeniu trybu przypuszczającego. Czas teraźniejszy został przedstawiony w innym rozdziale, tutaj zajmiemy się omówieniem trybu przypuszczającego w czasie przeszłym.

Pisząc prozaicznie, jak sama nazwa wskazuje, podstawą Konjunktiv II Plusquamperfekt jest czas zaprzeszły Plusquamperfekt. Jedyna różnica polega na zamianie czasownika posiłkowego (sein i haben) na tryb przypuszczający. Wygląda to tak:

czasownik posiłkowy
w Plusquamperfekt
czasownik posiłkowy
w Konjunktiv II
Plusquamperfekt
playwar playwäre
playhatte playhätte

Czyli budowa czasu przeszłego trybu przypuszczającego prezentuje następująco:

Konjunktiv II Plusquamperfekt = wäre/ hätte + Partizip II

Wybór czasownika posiłkowego opiera się na tych samych zasadach, co w tworzeniu czasu przeszłego Perfekt lub czasu zaprzeszłego Plusquamperfekt.

Konjunktiv II Plusquamperfekt odnosi się do przeszłości i jest używany:

dla wyrażenia żalu, że coś nie zostało zrobione:

playWenn ich das gewusst hätte! Gdybym (był) to wiedział!
playWären wir früher nach Hause gefahren! Gdybyśmy wcześniej pojechali do domu!
playWenn ich vor der Prüfung mehr gelernt hätte! Gdybym (był) więcej się uczył do tego egzaminu!
playHätten Sie mich gestern angerufen! Gdyby zadzwonił Pan wczoraj!

dla wyrażenia pytania z niedowierzaniem:

playHätte sie es wirklich gesagt? Czyżby naprawdę to powiedziała?
playWärest du heute wirklich in die Schule gegangen? Czyżbyś naprawdę poszedł dzisiaj do szkoły?
playHätte er seinen Opa wirklich nicht besucht? Czyżby naprawdę nie odwiedził swojego dziadka?
playHättet ihr die Sommerferien zu Hause verbracht? Czyżbyście spędzili wakacje w domu?

w zdaniach warunkowych nierzeczywistych:

playWenn wir damals mehr Geld gehabt hätten, hätten wir die Wohnung gekauft. Gdybyśmy wówczas mieli więcej pieniędzy, kupilibyśmy to mieszkanie.
playWenn ich damals mehr Zeit gehabt hätte, hätte ich euch besucht. Gdybym miała wtedy więcej czasu, odwiedziłabym was.
playWenn es gestern nicht geregnet hätte, wären wir spazieren gegangen. Gdyby wczoraj nie padało, poszlibyśmy na spacer.
playWenn ihr langsamer gefahren wäret, wäre der Unfall nicht passiert. Gdybyście (byli) jechali wolniej, ten wypadek byłby się nie wydarzył.

w zdaniach z przysłówkami fast (prawie) i beinahe (o mały włos):

playIch wäre beinahe die Treppe runtergefallen. O mały włos spadłbym ze schodów.
playEs wäre beinahe nicht gelungen. O mały włos by się nie udało.
playDer Soldat wäre fast ums Leben gekommen. Żołnierz prawie straciłby życie.
playWir hätten das Spiel fast gewonnen. Prawie wygralibyśmy ten mecz.

Ćwiczenia online:

pozostałe zakładki:
Tryby niemieckie, zagadnienia:
Zostaw komentarz:
Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestruj się.
Komentarze (4)

Moment a dlaczego nikt nie napisał nic o konjunktiv 2 futur 1 i 2? tak samo jak w mowie zależne i tak skąd mam widzieć czym różni się np Konjuntkiv 1 futur 1 od konjunktiv 2 futur 1?

Haben raczej wykazuje formy mieszane, np. hatte, czyli końcówka -te, typowa dla regularnych form czasu Präteritum/ Imperfekt, oraz właśnie forma gehabt w czasie przeszłym Perefkt, jest w sumie tworzona w sposób regularny ge+____+te Takie to przypadłości ma niemiecka gramatyka. ;-)

przepraszam, to ja byłam w błędzie :) forma gehabt jest poprawna

Dlaczego zdaniu Wenn wir damals mehr Geld gehabt hätten, hätten wir die Wohnung gekauft, zamiast gehaben, mamy formę gehabt? Haben jest wszak czasownikiem nieregularnym.