Czas przeszły Imperfekt (Präteritum)

Czas przeszły Imperfekt (zwany też Präteritum) jest jednym z trzech czasów przeszłych w języku niemieckim. Używamy go przede wszystkim w opowiadaniach, bajkach, opisach wydarzeń i relacjach.

playLange lange her gab es einen König und eine Königin. Dawno dawno temu byli sobie Król i Królowa.
playSie wollten ein Kind haben. Chcieli oni mieć dziecko.
playEinmal saß die Königin im Bade. Pewnego razu Królowa zażywała kąpieli.
playPlötzlich kroch aus dem Wasser ein Frosch ans Land und sprach zu ihr... Nagle z wody wypełzła żaba i powiedziała do niej...

Czynności wyrażane przez Imperfekt mogą być niedokonane jak i dokonane.

playDer Arzt untersuchte den Patienten. Lekarz badał pacjenta.
Lekarz zbadał pacjenta.

playDie Mutter fragte das Kind. Matka pytała dziecko.
Matka zapytała dziecko.
playDas Mädchen ging spazieren. Dziewczynka szła na spacer.
Dziewczynka poszła na spacer.

W czasie Imperfekt można używać określeń czasu, które nie zmieniają jednak znaczenia zdania.

playIch arbeitete (gestern) den ganzen Tag. (Wczoraj) pracowałem cały dzień.
playIch lag (vor zwei Jahren) im Krankenhaus. (Przed dwoma laty) leżałam w szpitalu.
playSie besuchten (letzte Woche) ihre Oma. Oni odwiedzili (w zeszłym tygodniu) ich babcię.
play(1998) verbrachte Anke die Sommerferien in Spanien. (W roku 1998) Anke spędziła wakacje w Hiszpanii.

Ćwiczenia online:

Zostaw komentarz:
Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestruj się.
Komentarze (9)

super

Owe "e" dodaje się dla ułatwienia wymowy wymienionych przez Christophher'a czasowników, gdyż trudno jest powiedzieć: arbeit+te -> arbeitte, a o wiele prościej arbeitete, albo bad+te -> badte, zamiast badete. :-) Ta zasada dotyczy zarówno czasu teraźniejszego Präsens oraz przeszłego Präteritum/ Imperfekt.

Dopowiedzenie :końcówkę -t (-et), a inne -en -------------- końcówkę -t (et) dodajemy, jeśli czasownik w formie bezokolicznikowej zakończony na - en, ma spółgoskę d. t, m lub [n] tuż przed końówką - en. Dotyczy to głównie 3 os. l. poj. lub 2 os. l.mnogiej np. baden - kąpać się, czyli er, sie es badet (a nie badt) lub ihr badet (a nie badt), arbeiten - pracować, er sie, es arbeitet (a nie arbeitt). W razie watpliwości, dalej pytać :) Acha, to są czasowniki tylko regularne. Czasowniki mocne lub nieregularne to już inna historia.

Niestety, nie mogę pojąć, dlaczego niektóre czasowniki otrzymują końcówkę -t (-et), a inne -en. Czy jest na to jakaś reguła czy "po prostu" trzeba się tego nauczyć na pamięć, jak listy czasowników nieregularnych?

Szkoda,że nie podajecie Państwo sposobu formowania czasowników w tym czasie,jak i form nieregularnych.

der

Szkoda,że nie podajecie Państwo sposobu formowania czasowników w tym czasie,jak i form nieregularnych.

To o co pytasz, jest w dalszych trzech zakładkach.

Szkoda,że nie podajecie Państwo sposobu formowania czasowników w tym czasie,jak i form nieregularnych.