Rzeźba terenu

Rzeźba Niemiec północnych

Północną część kraju zajmuje Niż Środkowoeuropejski. Niziny te przecinają płynące na północ rzeki: Łaba, Ems, Wezera i Odra. Wybrzeża Fryzji i tereny przy granicy z Holandią obfitują w mokradła i tereny bagienne. W piaszczystej Meklemburgii znajduje się wiele jezior polodowcowych. Tereny te są obszarem typowo nizinnym ze średnią wysokością od 10 m n.p.m. (rejony nadmorskie) do 200 m n.p.m. (obszary leżące dalej na południe). Region ten charakteryzuje się równinnym i pagórkowatym krajobrazem, o rzeźbie polodowcowej. Pod względem krajobrazowym północne Niemcy nie różnią się niczym od obszarów leżących po stronie polskiej.

Rzeźba Niemiec środkowych

Centralne Niemcy mają charakter wyżynno-górzysty, częściowo ukształtowany przez dawną aktywność wulkaniczną. Na zachodzie znajduje się dolina Renu. Wyżyny rozciągają się aż do rzeki Soławy i Rudaw na granicy z Czechami. Znajdują się tu niewysokie pasma górskie jak np.: Eifel, Hunsrück i Las Palatynacki na zachód od Renu, Taunus na północ od Frankfurtu nad Menem oraz Vogelsberg, Rhön i Las Turyński. Na południe od Berlina wschodnia część centralnych Niemiec jest bardziej podobna do północnych nizin, z piaszczystą glebą i terenami podmokłymi jak np. Spreewald. Przeciętna wysokość wynosi od 100 m n.p.m. (doliny rzeczne) poprzez 400 m n.p.m. (obszary wzniesień) do 1200 m n.p.m. (obszary średnich gór).

Rzeźba Niemiec południowych

Tereny południowych Niemiec są wyższe poczynając od Jury Szwabskiej i Jury Frankońskiej, gdzie teren wznosi się już ponad 1 000 m n.p.m. Dalej na południe leżą już Alpy, których niewielki tylko ułamek leży na terenie Niemiec. Alpejskie pasma na terenie Niemiec to: Alpy Algawskie, Alpy Ammergawskie, Wettersteingebirge, Prealpy Bawarskie, Karwendel, Alpy Chiemgawskie i Alpy Berchtesgadeńskie. Obszary niemieckich Alp nie różnią się zbytnio od tych leżących na terenie Austrii i Szwajcarii. Tereny te charakteryzują się typową rzeźbą wysokogórską, gdzie występują strome zbocza i głębokie doliny.