Teatr w Niemczech

Początki teatru niemieckiego

Teatr niemiecki ma tradycję zakorzenioną w obrzędach liturgicznych, zaś jego początki sięgają X wieku. W XI wieku pojawiła się sztuka kuglarzy i mimów, zaś już dwa wieki później na dworach książęcych spotkać można było śpiewaków, którzy w stroficznych pieśniach opiewali miłość dworską. Pod koniec VX wieku powstał teatr szkolny bazujący na dramatach greckich i rzymskich, wystawianych początkowo po łacinie. Od połowy XVI wieku przedstawienia tłumaczone były na język niemiecki, co znacznie wpłynęło na rozwój teatru ludowego. Pierwszy budynki teatralne znajdowały się w Ulm (1641 r.) oraz w Dreźnie (1667 r.).

Na przełomie XVII i XVIII wieku prym wiodły tzw. Haupt- und Staatsaktionen – widowiska tragi-komiczne, których głównym elementem była zabawna postać Hanswursta. Najbardziej znanym autorem tej formy przedstawienia był Josef Anton Stranitzky. W roku 1753 w Rostocku powstała pierwsza niemiecka Akademia Aktorska, której założycielem był H. Ekhof.

XIX wiek stał pod znakiem teatrów prywatnych w Berlinie, który od końca XIX wieku był ośrodkiem życia teatralnego.

Teatr niemiecki dzisiaj

Niemcy są krajem charakteryzującym się największym zagęszczeniem teatrów operowych. Rokrocznie 35 milionów widzów we wszystkich grupach wiekowych odwiedza prawie 105 tysięcy spektakli i 7 tysięcy koncertów. Teatr jest dla Niemców miejscem przemyśleń, kontemplacji, bezpośredniej komunikacji, a tym samym niezastąpionym elementem świadczącym o jakości życia.

Ten wizerunek determinowany jest w głównej mierze przez około 145 publicznie wspieranych teatrów. W Niemczech istnieje również około 280 teatrów prywatnych, oraz 150 teatrów bez aktorów zatrudnionych na stałe.

Obecnie najczęściej wystawianymi spektaklami są należące do teatralnego kanonu "Faust" (Johann Wolfgang Goethe), "Nathan der Weise” (Lessing),"Romeo i Julia " i „Sen nocy letniej” (William Szekspir), ale także fragmenty współczesnych autorów, takich jak Yasmina Reza ("Bóg Carnage","Trzy razy życie") oraz „Metoda Gronholma" Jordiego Galcerana zajmują czołowe miejsca w liczbie wystawianych spektakli.