Zielone Świątki

W Niemczech Zielone Świątki (niem. Pfingsten) są świętem ustawowo wolnym od pracy, którego nazwa pochodzi od greckiego „pentecoste hemera”. co oznacza „pięćdziesiąty dzień po Wielkiej Nocy”. W okręgach katolickich zwyczajem jest przystępowanie w tym dniu do sakramentu bierzmowania.

W Niemczech Zielone Świątki są dniem podwójnego świętowania – świętuje się tutaj Niedzielę Zielonoświątkową oraz Poniedziałek Zielonoświątkowy. W tych dniach odbywają się msze na świeżym powietrzu, ludzie spotykają się w otoczeniu natury.

Obyczaje

W wielu regionach istnieją obyczaje związane z Zielonymi Świątkami. W Dolnej Saksonii ścina się młode brzozy, które następnie przymocowuje się przy drzwiach wejściowych do domów. W zależności od regionu, umocowanie brzozy następuje poprzez wkopanie pnia, przywiązania go, lub za pomocą innych metod. Z reguły obyczaj ten wiąże się także ze spożyciem alkoholu oraz śpiewaniem rytualnych piosenek. Drzewo Zielonoświątkowe związane jest z Germanami, którzy stawiali na wiosnę młode brzozy przed wejściami do domów, aby przepędzić złe duchy.

Innym, choć już rzadziej praktykowanym zwyczajem (np. w Meklemburgii) jest procesja z udziałem wołu. Spośród bydła zostaje wybrane najsilniejsze zwierzę, które następnie przystraja się kwiatami, słomą i wstążkami. |Tak przystrojone zwierzę prowadzi stado przez wieś. Z tego zwyczaju wzięło się powiedzenie „geschmückt wie ein Pfingstochse“ („przystrojony jak wół zielonoświątkowy). Do 19 wieku zwyczajem było zabijanie wybranego zwierzęcia a następnie przyrządzanie z niego posiłku.

Stosunkowo często praktykuje się jeszcze zwyczaj stawiania brzózek przez młodych kawalerów przy ścianach domów swych wybranek. Zwyczaj ten symbolizuje względy okazywane przez kawalerów swoim ukochanym. W niektórych landach spotyka się ślady wapna biegnące od postawionej brzozy do domu kawalera, aby panna wiedziała, kto się o nią stara. W innych okolicach Niemiec, podobny zwyczaj praktykowany jest 1. mają.