Przypadki niemieckie - tabelka
W języku niemieckim występują tylko cztery przypadki: mianownik (der Nominativ), dopełniacz (der Genitiv), celownik (der Dativ) oraz biernik (der Akkusativ).
Odmianie ulega przeważnie tylko rodzajnik, zaś sam rzeczownik pozostaje bez zmian. Rodzajnik określony, nieokreślony jak i przeczenie kein odmieniane są w ten sam sposób i w poszczególnych przypadkach i rodzajach otrzymują taką samą końcówkę.
rodzaj męski | rodzaj żeński | rodzaj nijaki | liczba mnoga | |
Nominativ kto? co? wer? was? |
playder playein playkein |
playdie playeine playkeine |
playdas playein playkein |
playdie - playkeine |
Genitiv kogo? czego? wessen? |
playdes + s playeines + s playkeines + s |
playder playeiner playkeiner |
playdes + s playeines + s playkeines + s |
playder - playkeiner |
Dativ komu? czemu? wem? |
playdem playeinem playkeinem |
playder playeiner playkeiner |
playdem playeinem playkeinem |
playden + n - + n playkeinen + n |
Akkusativ kogo? co? wen?was? |
playden playeinen playkeinen |
playdie playeine playkeine |
playdas playein playkein |
playdie - playkeine |
Na to, w jakim przypadku jest rzeczownik wpływ ma znajdujący się przed nim czasownik lub przyimek. W dużej części po czasownikach niemieckich będzie taki sam przypadek, jak po czasownikach polskich. Ale nie zawsze, istnieje sporo wyjątków.
W języku niemieckim nie ma np. występujących w języku polskim narzędnika i miejscownika. Przypadki te wyrażane są w języku niemieckim poprzez mianownik lub przy użyciu odpowiednich przyimków.
playEr ist mein Bruder. | On jest moim bratem. |
playIch werde Lehrerin. | Będę nauczycielką. |
playIch fahre mit dem Bus. | Jadę autobusem. |
playWir denken an die Eltern. | Myślimy o rodzicach. |
Na kolejnych podstronach szczegółowo omówimy odmianę rzeczownika przez poszczególne przypadki: Mianownik, Dopełniacz, Celownik, Biernik.